ტკბილეული

ჩემზე მსუნაგი ბავშვი  დედამიწაზე არ მეგულება.
რომ ვიხსენებ რამდენ კამფეტს, შოკოლადს,ნამცხვარს და გოზინაყს ვჭამდი ახალ წელს მიკვირს - კბილები როგორ შემრჩა.
ახალი წლების შემდეგ ჩემი ყველა უჯრა დიდ სანაგვედ იყო ქცეული ათასგვარი კამფეტების ნაფრცქვენებსგან, ყველა შარვლის და ქურთუკის ჯიბეებიც გამოტენილი მქონდა - ამას მოწმობს ამასწინათ ნაპოვნი კამფეტი ჩემი ბავშობის შარვალში : )
მუდამ ჩხუბი იყო და მუდამ მიშლიდნენ ამდენი ტკბილის ჭამას, თუმცაღა არ ვეპუებოდი და ნამცხვრის ცომის ჯამებსაც სიამოვნებით ვტლაკავდი, კრემების ჯამებზე რომ არაფერი ვთქვათ : ))

ერთელ მახსოვს მე და ჩემმა დამ ერთი დიდი შოკოლადის პლიტკა მოვიპარეთ და ტუალეტში ჩავიკეტეთ საჭმელად. თუმცა იმხელა იყო ვერ მოვერიეთ და ნახევარს უნიტაზში გადავუძახეთ. ახლაც მახსოვს იმ შოკოლადის გემო : )

დღეს რა ვითარებაა ამ მხრივ არ გაინტერესებთ?

ამ ახალ წელს შევჭამე 1 ნაჭერი გოზინაყი, ორი შოკოლადის კამფეტი და ერთი ნაჭერი ნამცხვარი.
სასწაული პირდაპირ! :)
არ ვიცი რამ შემცვალა ასე მაგრამ ცხადია , რომ აღარც ნაყინზე აღარ ვგიჟდები - (ძლივს შევჭამე გლანდების ოპერაციის მერე  ერთი ცალი),  აღარც კამფეტები მიყვარს და ნამცხვარსაც ნახევარ ნაჭერს ძლივს ვქაჩავ.


არადა ბავშობაში ვერასდროს ვერ წარმომედგინა თუ ამ მდგომარეობაში ვიქნებოდი, მიკვირდა იმ ადამიანების , რომლებსაც შეეძლოთ ვაზაში ჩაწყობილი კამფეტებისთვის გულგრილად ეცქირათ.

დღესდღეობითაც მინდება ხოლმე ტკბილი  - მაგრამ შავი პლიტკა შოკოლადით ან პატარა არატკბილი ნამცხვრითაც მშვენივრად ვკმაყოფილდები .თუმცაღა ახალი ტკბილეულის გასინჯვა-დაგემოვნებაზე მაინც არასდროს ვამბობ უარს.

მაინტერესებს რატომ გიჟდება ყველა ბავშვი და მგონი მოხუციც ტკბილეულზე და რამდენ ტკბილეულის არ მოყვარულ ადამიანს შეხვედრილხართ ?