ტაშის დაკვრის კულტურა

დავასკვენი , რომ ქართველებს ტაშის დაკვრის კულტურა არ გაგვაჩნია!!! და არა თუ არ გაგვაჩნია, არამედ არც გვინდა რომ გვქონდეს, არც ვასწავლით მომავალ თაობას რას გამოხატავს ტაში.რას გამოხატავს? ჩემთვის:

• სიხარულს
• მოწონებას
• თავისუფლებას
  
• აღტაცებას
• პატივისცემას...

ამასწინათ ბავშვების საახალწლო ზეიმზე ვიყავი, მსახიობები თავქუდმოგლეჯილი დარბოდნენ სცენაზე და ლამის ყირაზე გადავიდნენ- მაგრამ შენც არ მომიკვდე არავის დაებადა აზრად ხელების რითმული მოძრაობით მსგავსი ბგერების გამოცემა, რასაც ტაში ჰქვია :) ბოლოს თავად მოსთოხვეს მაყურებელს ტაში დაეკრათ ”გასამხნევებლად”   მაგრამ შენც არ მომიკვდე- აქა იქ მხოლოდ მორცხვი ტკლაპანი გაისმა.
მოკლედ ძალიან გამაკვირვა ამ ამბავმა და დავფიქრდი თუ რასთან გვაქვს საქმე . თითქოსდა პატარა ბავშვს პირველს ტაშის დაკვრას ასწავლიან ხოლმე: ”აბა ტაში დაუკარი დედიკო ” და ისიც უკრავს , მაგრამ სამწუხარო ის გახლავთ, რომ ვერ ხვდება ეს პატარა არსება , რომ ტაშის დაკვრას ხელების უაზრო ტყლაშუნის გარდა სხვა მისიაც აქვს და დიდობაში ალბათ არც არავინ უხსნის ამას.არადა ვფიქრობ ადრე სხვანაერად იყო - ბოლოსდაბოლოს ქართულ ცეკვები და სიმღერები ძალიან ბევრ ტაშის კვრას შეიცავენ.

კიდევ გამიგია ასეთი მოსაზრებაც რომ - ტაში მხოლოდ ცოცხალ ადამიანს შეიძლება დაუკრა.  რატომ მეგობრებო? აი ბოლოს კინოფესტივალზე რომ ვიყავი , ერთ კარგ ფილმს ვუყურე და ტაშიც დავუკარი (თან რეჟისორიც ესწრებოდა:) რამდენიმე გრძელთმიან უცხოელთან ერთად, მაგრამ ნასიამოვნებმა ქართველმა მაყურებელმა მხოლოდამხოლოდ მედიდურად გადმომხედა : )
მოკლედ ამ პოსტით მინდა გავაპროტესტო - ყველა ის თავშეკავება და სიმორცხვე თუ თავის არ შეწუხება - რაც ტაშს არ გვაკვრევინებს მართლაც მნიშვნელოვან და საჭირო მომენტებში. ბოლოსდაბოლოს ხალხი თვითმფრინავის წარმატებით დაჯდომისას უკრავს ტაშს და ხელოვანს, რომ დავუკრათ მადლიერების და მოწონების ნიშნად - რა დაშავდება!?

იდეა მომივიდა - აქცია უნდა მოვაწყო 1 საათიანი ”ყველამ ერთად დავუკრათ ტაში” :D