ფესტივალის დაწყებამდე პოსტი (მესტია)

ათსაათიანი, ზოგისთვის კი 12 საათიანი გზა- როგორც იქნა ამოიწურა. მესტიის აბრის გამოჩენას ყველა სულმოუთქმენლად ველოდით. გზა არადა არ მთავრდებოდა , ჩვენ კი უფროდაუფრო ვიღლებოდით.

მიკროავტობუსდან რომ ფეხი მესტიის მიწაზე , კერძოდ კი სასტუმრო თეთნულდის ტერიტორიაზე დავადგი - პირველი რაც ვიგრძენი სუსხი იყო, მეორე კი თვალისმომჭრელი სილამაზე ირგვლივ . განათებული კოშკები , თეთრი მყინვარები- ეს იყო რაც ღამეც შესანიშნავად ჩანდა. არ ვიცი ვინ რა იფიქრა, მაგრამ მე კი თავი მართლაც რომელიღაცა მთიანი ქვეყნის მთებში მეგონა (რაღათქმაუნდა ნორვეგიაც გამახსენდა , სადაც მთები და ასეთი ხის სასტუმროებია). გზამ ყველა დაღალა- ზოგს რა აწუხებდა, ზოგს რა: ზოგს შიოდა, ზოგს წყუროდა, ზოგმა თვითონაც არ იცოდა რა უნდოდა. ასეთ დროს ორგანიზატორის როლში ყოფნა - მინდა გითხრათ საკმაოდ რთული ყოფილა. რთულია ყველას სურვილი გაითვალისწინო და დააკმაყოფილო - მაშინ როცა შენც დაღლილი ხარ და ათასი ჯურის ხალხია ირგვლივ მისახედი. ყველაფრის თქმა ალბათ არ ღირს შიდა სამზარეულოდან - ჯერ ჩაიაროს ამ ხუთმა დღემ და მერე გაგიზიარებთ ამასთან დაკავშირებით ჩემს გამოცდილებას.
სასტუმრო თეთნულდი

 ახლა კი რაც შეეხება დღევანდელ დღეს. დილას ყველამ გამოძინებულმა და დასვენებულმა სასტუმროდან რომ გამოვიხედეთ - მაშინღა გავაცნობიერეთ სად ვართ. ვერანდაზე ვისაუზმეთ - სვანური კოშკების ფონზე და ყველა ჩვენგანმა, დარწმუნებული ვარ ,იგრძნო რაღაც სიამაყის მაგვარი. ეს სიამაყე კი ერთიორად გაიზარდა მესტიის მუზეუმს რომ ვეწვიეთ. ჩვენი უცხოელი სტუმრებიც გაკვივებულები დაიარებოდნენ - შუა საუკუნეების საუცხოო ხელნაწერებს, წიგნებს, სამკაულებს და სხვადასხვა საყოფაცხოვრებო ნივთებს რომ ათვალიერებდნენ.

 დღეს საღამოს 8 სთ-ზე მსოფლიო მუსიკის ფესტივალის გახსნაა. ყველანი ვემზადებით: ფესტივალის ორგანიზატორები, მონაწილეები  თუ ტექნიკური პერსონალი. გვინდა რომ ყველაფერმა კარგად ჩაიაროს. დღევანდელ საღამოს მესტიის ფოლკლორული ანსამბლები :რიჰო და ლატალი გახსნიან, ხოლო საღამოს ჯგუფი ”რეგიონის” მუსიკალური ჰანგები დაასრულებს.
აუცილებლად მოგიყვებით ყველაფერს
ესეც კიდე ჩვენ: